tag:blogger.com,1999:blog-3764122696159385642024-03-05T19:08:56.944+02:00حوليات أسماء : نغمات شاردةجميع حقوق النشر محفوظة Copyright © كافة حقوق المواد المنشورة في هذا الموقع محفوظة ومحمية بموجب قوانين حقوق النشر والملكية الفكرية، لا يجوز نسخ هذه المواد أو إعادة إنتاجها أو نشرها أو تعديلها أو اقتباسها لخلق عمل جديد أو إرسالها أو ترجمتها أو إذاعتها أو إتاحتها للجمهور بأي شكل دون الحصول على إذن مسبق.Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/17640664059096952394noreply@blogger.comBlogger324125tag:blogger.com,1999:blog-376412269615938564.post-18056815785286907462016-05-08T02:08:00.000+02:002016-05-08T15:17:53.151+02:00"خواطر".. ساعة كتابة 8-5-2016<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<span style="font-size: large;"><b>"الجو مكتوم"... أقولها وأنا أسير إلى جوار أختي في الشارع المزدحم. لا أدري إن كانت حرارة الجو وانقباض النسائم الملطفة عن الهبوب هي السبب في تلك الجملة أم هي تلك الكلمات المحبوسة بداخلي. لم تعد علاقتي بالكلمات والكتابة سلسة كما كانت منذ عامين. لقد أعلنت الكلمات عليا الخصام، وكلما أردت أن أبوح هربت كلماتي وانزوت في ركن مظلم معلنة اعتراضها عليِّ. </b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>أفكر ملياً.. هي محقة. لقد "بديت" تحقيق الهدف الذي طال انتظاره عليها هي، ولم أمنحها الحرية التي تستحقها. أحدق في السماء الصافية الخالية من لمعان النجوم، فتخبرني في همس أنها تخشى فكرة أن أكبر وأجعلها هي الأخرى تكبر وتشيخ. أقف أمامها حائرة، فأنا أحتاجها لكنني متعبة. خيالي صار قيد الإقامة الجبرية في غرفة العناية العقلية المركزة. وحدها دموعي هي القادرة على الاندفاع بحرية. لولا تلك الدموع لكانت قد قتلتني وخزات الألم المتتابعة على قلبي المنهك.</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>مسكين ذلك القلب، أنهكته معي في رحلة عمرها ثلاثون عاماً. أم أنه هو الذي أنهكني ؟! لا أعلم حقا!وبين كل ذلك الإنهاك والألم يؤنسه فقط وصف الغرباء بأنه طيب فعلاً، قادر على رؤية الجمال في كل البشر مهما تمادوا في إظهار قبحهم، وعلى مسامحتهم بدلاً من أنفسهم إن لزم الأمر، وفوق كل ذلك حبهم كتعويض عن كل ما لاقوه من كراهية انبثقت من دواخلهم تجاههم، قبل كراهية العالم التي تحاول خنق أرواحهم. </b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>ويتبقى له كل ليلة حين يستولي عليه النعاس أمل... أمل بأن تكون العلامات صادقة، وتحمل له الفرح الذي يتمناه. تماماً كنسائم ما بعد منتصف الليل، تلك التي تهب فتمحو مواضع الألم، لتزرع بدلاً منها نبتة رضا صغيرة... نبتة تكبر مع كل تربيتة وعناق حتى ولو كان عبر الفضاء الافتراضي. </b></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/17640664059096952394noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-376412269615938564.post-71612656234685459872015-01-01T02:13:00.002+02:002015-01-01T02:13:22.567+02:00صداقة الصدفة<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<span style="font-size: large;"><b>أصدقاء الصدفة هم الأقرب إلى القلب.. </b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>يدخلون حياتنا فجأة فيشيعون فيها بهجة ودفئاً نحن في أمس الحاجة إليه.. </b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>يتركون على جدار الروح بصمات الحب والثقة.. </b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>يأكدون في كل فعل أو موقف يفعلونه بأنه مازال هناك</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>"على هذه الأرض ما يستحق الحياة<span style="color: red;"><span style="color: #444444;">"</span>*</span> </b></span><br /><span style="color: #990000;">--------------------------------------------------------------------------------</span><br />
<span style="color: #990000;"><span style="color: red;"><span style="font-size: small;"><b>*<span style="color: #444444;">محمود درويش</span> </b></span></span> </span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/17640664059096952394noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-376412269615938564.post-23375742565839226352014-07-11T23:11:00.000+02:002014-07-11T23:11:00.355+02:00حنان الوجع <div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><b>تستلقي في السرير تئن في خفوت من الوجع.. يجلس إلى جوارها مربتا على كفها
المحتواة بحنان كفه الكبير.. يزيد اﻷنين فينهض مسرعا إلى المطبخ ليعد لها
مشروبا دافئا يصاحب أدوية المسكنات.. في غيابه القصير تغمض عينيها أكثر في
محاولة لنسيان الوجع.. يعود إلى الغرفة وبين يديه المشروب واﻷدوية.. يجلس
إلى جوارها وينهضها بيد لتستلقي هذه المرة بين أحضانه غير عابئ بهندامها
غير المرتب.. يمسح في حنان على شعرها الطويل الذي يعشقه ثم يقرب كأس
المشروب من فمها وهو يبسمل.. ترشف قليلا من الكأس ثم تتوقف غير قادرة على
إكمال الباقي.. تلقي رأسها في استسلام في حضنه وتغمض عينيها.. ثم تروح في
غفوة تختلط فيها أنات الوجع بأنفاس الراحة.. يضع الكأس بيد فوق المنضدة
المجاورة وباﻷخرى يضمها إليه في رفق أكبر وحب أكثر !</b></span></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/17640664059096952394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-376412269615938564.post-65924212704450297902014-06-30T23:50:00.000+02:002014-07-01T00:10:56.461+02:00نهاية وبداية<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><i>وغداً ستكون بداية ماراثون الكتابة لمدة
حول كامل .. 365 يوماً من الكتابة عن كل شيء وأي شيء .. 365 يوماً سأطلق
العنان فيها لأفكاري و أمنح الحرية لخواطري والله المستعا</i><i>ن</i></span> </b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><b>زي النهاردة من سنة كانت البداية.. لأ البداية كانت قبل كده كمان.. بس كان الخوف مكتفني ومكتف جنية الخيال جوايا.. من زمان وأنا نفسي أكتب ويبقى عندي مدونة.. بس دايماً كنت حاسة إني مش هاعرف أكتب حاجة.. وكنت باتابع المدونين من بعيد وأقول امتى تيجي الفرصة اللي هابقى فيها زيهم.. يارب اديني حبة شجاعة وثقة عشان أكتب وأعبر.. ومن 3 سنين حاولت في مدونة سابقة بس ما كتبتش فيها حاجة ذات قيمة "<span style="color: red;">من وجهة نظري عالأقل<span style="color: black;">"</span></span>.. بعد كده وفي أواخر 2012 اتعرفت على تجربة أنس رفعت في نشر مجموعته القصصية "<span style="color: red;">الناس حكايات<span style="color: black;">".. التجربة دي حركت بحر الخيال والرغبة في الكتابة جوايا أكتر من أي وقت فات.. وابتديت أكتب خواطر على استحياء وأنشرها عندي على صفحتي في الفيس بوك.. وهنا لازم أشكر أبويا الروحي "<span style="color: red;">محمد الشقنقيري<span style="color: black;">" لأنه كان أكتر حد شجعني إني أكتب وأطور نفسي.. أو زي ما بنقول عندنا في مصر "<span style="color: red;">أدوس في الموضوع<span style="color: black;">" لأني موهوبة فعلاً..</span></span></span></span></span></span></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">وفضلت مستنية الفرصة اللي هتكون الدفعة الحقيقية بالنسبة لي وما اتأخرتش كتير.. والفرصة دي طبعاً كانت في حدث التدوين اليومي، وعرفت بالموضوع عن طريق أنس رفعت بالصدفة البحتة.. وقررت إني أخوض التجربة.. كنت خايفة إني ما أقدرش أكتب كل يوم، بس قلت لنفسي ده هيبقى التحدي الحقيقي.. تحدي هيثبت إني قادرة أكتب وأهزم الخوف اللي جوايا.. وبدأ الماراثون وبدأت معاه رحلة اكتشاف لنفسي من جديد.. كان أول اتنين شرفوني بالمتابعة هنا هما <span style="color: red;">حنان التوزاني <span style="color: black;">و <span style="color: red;">مها العباسي<span style="color: black;"> وأنا من موقعي هذا بحب أشكرهم شكر خاص.. </span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">في بداية الماراثون حبيت فكرة إني أكتب عشان الناس تتابعني.. لكن بعد كده بقيت باكتب عشان بقيت متأكدة إني ما ينفعش أعمل حاجة تانية غير إني أكتب، وإني محتاجة أكتب بأي طريقة وعن كل حاجة وأولهم نفسي.. وزي ما قلت من شوية إني بدأت رحلة اكتشاف لنفسي مع ماراثون التدوين، لكن كمان بدأت رحلة اكتشاف لآخرين أصبح لهم حالياً ركن أساسي في حياتي.. في الأول كنت باكتب ومش باتابع باقي المدونين كويس واحتكاكي بيهم كان عالهامش.. الوحيدة اللي كنت باتابعها بشكل شبه دائم هي لبنى أحمد صاحبة الفكرة، واللي كانت بالنسبة لي زي ملكات الفراعنة أو زي الهرم.. كائن له هيبة بس هيبة جميلة تحب تتعرف عليها أوي.. ومع استمرار الرحلة ابتدت متابعتي لباقي المدونين تزيد وابتدت تتكون صداقات بيني وبين بعضهم، حتى وإن كان بعضها لم يتجاوز الفضاء الافتراضي.. لكن الجدير بالذكر إن فيه ناس منهم أثرت في شخصيتي وناس احتلت مساحة كبيرة من قلبي وبقوا أكتر من الإخوات بالنسبة لي.. ولو لم يكن للتدوين من قيمة أو فايدة إلا الحكاية دي فهي بالنسبة لي تكفي وزيادة..</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">مرت عليا أوقات صعبة كتير أثناء التدوين اليومي، من حيث يعني الكتابة اليومية في وسط إحباطات كتير ورعب وقلق حسيت بيهم.. وكانت النتيجة إني وقعت في النص.. بمعنى إنه عدت عليا أيام كتير ما كنتش باكتب فيها.. كنت بحس فيها إني فاضية من جوا بس كنت باقع وأرجع أقوم تاني.. والنتيجة كانت جميلة.. اتحررت من جوايا من خوف وقلق.. ربنا بعتلي فرصة أكبر عن طريق الصديقة العزيزة انجي واتنشرت لي خاطرة في كتاب مطبوع وده كان الأمر الأروع بالنسبة لي.. ولقيت أصدقاء كتير من التدوين بيقفوا جنبي في وسط همومي وربنا رزقني بحبهم الخالص.. باختصار كانت رحلة تدوين ممتعة.. أما المخيف فيها فهو حكاية المنافسة وإن الكتابة تنحصر عندي في إني لازم أكتب كل يوم زي باقي الناس.. بس الحمد لله تغلبت على النقطة دي برضه.. ومن هنا لازم أشكر كل فرد صاحبني في الرحلة دي .. وأخيراً مش هتكون دي نهاية المطاف.. الحوليات بالنسبة لي لن تنتهي أو بعبارة أوضح التدوين لن يتوقف.. لكن لازم آخد فترة راحة أبتدي فيها أركز أكتر على الوجهة الجاية هتكون إيه وحكايتي الجاية هتبتدي منين.. شكراً مرة تانية للكل وآسفة لأني ما قدرتش أتابع الكل.. بس المهم إني امتناني لكم عميق جداً جداً جداً..</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;">شكر واجب لرفاق التدوين التالية أسماءهم :</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">لبنى أحمد </span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">خولة القاسمي</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">انجي مطاوع </span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">هدى محمود</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">رحاب صالح </span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">أحمد صالح</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">رشيد أبو حسام</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">مروة عاطف</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">نيللي علي</span></span></span></span></span></span></b></span> </span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">علي سليمان</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">فاروق جبريل </span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">طارق مسلم </span> </span> </span> </span></span></span> </span></span></span></span></span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">Emtaiz Zouroub</span></span></span></span></span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">حنان التوزاني</span></span></span></span></span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">موناليزا</span></span></span></span></span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">مها العباسي </span></span></span></span></span></span></b></span> </span></span></span></span></span></span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;">شكر خاص لأصدقائي خارج عالم التدوين ومن كان لهم دور في إلهامي</span></span></span></span></span></span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">محمد الشقنقيري "<span style="color: red;">أبي الروحي<span style="color: black;">"</span></span> </span></span></span></span></span></span></span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">عبد الرحمن حافظ</span></span></span></span></span></span></span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">أحمد رأفت</span></span></span></span></span></span></span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">عمرو برباوي</span></span></span></span></span></span></span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">نورهان حسام</span></span></span></span></span></span></span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">محمد رفعت </span></span></span></span></span></span></span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">شادي مجدي</span></span></span></span></span></span></span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">أنطوان شريف</span></span></span></span></span></span></span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;">وأخيراً المجد لكل تراك مزيكا سمعته وكل فيلم شفته خلاني كتبت عنه وشفت الدنيا بشكل أجمل وأوضح<span style="color: black;"> !</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></b></span><br />
<br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"> </span> </span> </span></span></span></span></span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><span style="color: black;"><br /></span></span></span></span></span></span> </b></span></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/17640664059096952394noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-376412269615938564.post-22801255399457312642014-06-29T23:00:00.000+02:002014-06-30T00:02:47.222+02:00حكمة 2<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<b><span style="font-size: large;">قالتها لي تشجيعاً وتحفيزاً ..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">وأردت أن أسجلها هنا لأخلدها..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">ولكي أُذكر نفسي - حين أحقق ذلك الإنجاز- بأنها كانت معي..</span></b><br />
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;">إنجازاتنا مهما كانت صغيرة فهي الشيء الوحيد الذي يجعلنا نتعايش مع الحياة بوفاق مقبول </span></b></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;">خولة القاسمي</span> </span></b></span></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/17640664059096952394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-376412269615938564.post-22200580186648819492014-06-29T14:27:00.003+02:002014-06-29T14:27:48.744+02:00وسن <div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<span style="font-size: large;"><b>بين الجفنين أخذ الوسن يتسلل إليها..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>كانت تكرهه كثيراً..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>لكنه أحبها لأنه شعر بالسكينة..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>وذلك حين نطقت بآيات قادمة من عند رب السماء..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b> </b></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/17640664059096952394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-376412269615938564.post-58550274271219499042014-06-27T22:56:00.002+02:002014-06-27T22:56:35.463+02:00المختصر المفيد في تحقيق الاتزان النفسي العتيد<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<b><span style="font-size: large;">بين الضحك ومداعبة الصغار في المترو..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">وبين كلمات المجاملة الرقيقة من البائع في إحدى المحلات..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">وبين شعور الأناقة الأنثوية، المتسرب إلى النفس مع كل قطعة ملابس جديدة تجربها..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">وبين الشعور بالأمان في "مسكة" يد أثناء عبور الشارع وسط الزحام..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">وبين تغليب الراحة على "البرستيج"..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">استطاعت اقتناص لحظات من الاتزان النفسي، كفيلة بأن تمنحها نفساً عميقاً لتغوص من جديد في مستنقع الروتين الأزلي !! </span></b></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/17640664059096952394noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-376412269615938564.post-50972287173389369342014-06-26T23:40:00.000+03:002014-06-26T23:41:46.129+02:00بين الغرق والنجاة<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<b><span style="font-size: large;">هي أشبه بالمحيط..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">قادرة على ابتلاعك تماماً، حتى لا يعود لك وجود حقيقي..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">أو في أحسن الحالات تتحرك فيها كالموتى الأحياء..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">ولكي تحافظ على وجودك..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">إنسانيتك..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">كامل أحاسيسك..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">يجب عليك أن تتحول إلى لاعب سيرك..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">تتحرك بخفة فوق حبل حاد..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">وفي نفس الوقت عليك أن تكون حذراً..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">نعم عليك الحذر من أن تُصاب بالغفلة ولو لثانية واحدة..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">فحينها ستسقط وتنضم إلى جمهور الغرقى في ذلك المحيط..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">ويبقى السؤال..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">إذا كنت من سكان الجداول أو البرك أو الأنهار، ذات الامتداد القصير..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">فهل يمكنك احتمال العيش فيها طوال العمر؟!..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">هل ستستطيع احتمال روتينها القاتل؟!..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">ألن تشتاق يوماً لمحيط يبتلعك فتختفي بكل أوجاعك وهمومك؟!..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">ألن تفتقد نجوم المحيط وأحصنته وحيتانه ودلافينه وحتى قناديله اللاسعة؟!..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">الحل الوحيد أن تسير على الحافة بينهما..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">فتشرب تارة من عذوبة الأنهار أو البرك..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">وتارة أخرى من ملوحة المحيط..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">حينها ستشعر بأنه كانت لحياتك قيمة ! </span></b><br />
<b><span style="font-size: large;"><br /></span></b>
<b><span style="font-size: large;"> </span></b></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/17640664059096952394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-376412269615938564.post-3429567460089266062014-06-25T23:57:00.003+03:002014-06-25T23:57:27.446+03:00مترو<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><i><b><span style="font-size: large;">في وسط زحمة المترو.. لمحت مدايا في عيونها</span></b></i></span></div>
<span style="color: red;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: black;">يقفز سريعاً إلى داخل إحدى عربات المترو، حتى يستطيع الوصول إلى وجهته في الوقت المحدد.. ينغلق الباب، ومع حركة المترو أخذ يتحرك هو الآخر بين الأجساد.. وأخيراً وجد بقعة يمكنه الوقوف فيها بدون أن ينهرس جسده تحت وطئة الازدحام.. ولنسيان الازدحام تشاغل بالنظر إلى الوجوه، والاستماع إلى بعض الأغاني بواسطة جهازه المحمول.. مر على كل العيون سريعاً لكنه توقف فجأة عند عينيها.. وجدها تنظر إليه وتبتسم ابتسامة واسعة.. شعر براحة كبيرة وأخذ قلبه يدق دقات مختلفة.. دار حوار حميمي طويل بين عيونهما، كان يعلو رتمه وينخفض بعدد المرات التي توقف فيها المترو في المحطات المختلقة.. وفجأة وجدها تشد حقيبتها على كتفها وتخفض بصرها حزناً.. ففي نفس الوقت الذي توقف فيه المترو بإحدى المحطات حانت لحظة نزولها.. أو بعبارة أخرى حانت لحظة فراقهمها.. أرسل إليها نداءات استغاثة عبر العينين لكن لم يكن بيدها حيلة.. وخلف زجاج العربة وقف يلوح لها مودعاً وفي أذنيه تتردد كلمات أغنية فريقه الموسيقي المفضل : </span></span></b></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: black;"><span style="color: red;"><i><span style="font-size: medium;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: traditional arabic;"><b>كفاية عذاب يا مترو اتلم<br />
ده 100 مشتاق و مشتاقه<br />
محطاتك تجمعهم<br />
على قضبان ما تتلاقى</b></span></span></span> </i></span> </span></span></b><i><b><span style="font-size: large;"> </span></b></i></span></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/17640664059096952394noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-376412269615938564.post-54463562844673065812014-06-24T23:56:00.003+03:002014-06-24T23:56:58.249+03:00بين كفتين<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="font-size: large;">تراهم يسيرون في الشوارع، والهموم قد حفرت معالمها جيداً فوق وجوههم.. يحملون فوق أكتافهم أحلاماً يتمنون تحقيقها.. لكن الظروف تأبى ذلك وهكذا هم يعيشون في معركة مستمرة معها من أجل تحقيقها.. لكن بمجرد أن يرون لمعة أعين أطفالهم ورغبتهم في شيء ما، ويكون عليهم الاختيار بين تحقيق أحلامهم وأحلام صغارهم.. حينها يرجحون كفة أحلام الصغار.. فهم يعلمون أن ابتساماتهم الطفولية تلك سوف تزن كفتهم وتحقق لهم بعضاً من السعادة التي ينشدونها.. حتى لو كانت سعادة معبقة بطعم الحرمان !! </span></b></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/17640664059096952394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-376412269615938564.post-73892621781599112262014-06-23T23:59:00.000+03:002014-06-23T23:59:10.678+03:00توازن<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<span style="font-size: large;"><b>كل العوامل تكاتفت ضدها..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>وأخذ الألم والتعب يشنان هجمات ضارية متتالية..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>فأعلن جسدها حالة الاستنفار واتخذ موقف الدفاع والمقاومة..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>لكن وياللأسف لم يستطع الصمود طويلاً..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>فقد خارت قوى كل أطرافه فيما عدا قدماها..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>ظلت تحافظ على توازنها بالتمايل يميناً تارة ويساراً تارة أخرى..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>أما الجسد فلم يهتم بثقل العبء الملقى على عاتق القدمين أبداً !</b></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/17640664059096952394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-376412269615938564.post-49366139213980898552014-06-22T23:52:00.001+03:002014-06-22T23:52:35.122+03:00قطار<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<span style="font-size: large;"><b>فوق القضبان الحديدية يسير محاولاً الاتزان..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>لكنه - وبالرغم من كل المحاولات - وجد نفسه يميل يميناً ويساراً..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>وكان الميل يتناسب طردياً مع كم الأوجاع والتردي الموجود بداخله !!</b></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/17640664059096952394noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-376412269615938564.post-62821481715221813682014-06-21T21:13:00.002+03:002014-06-21T21:13:19.407+03:00أسلوب حياة <div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi65kOMYw5ZKwLwlTOmkbnEt8ETLb5ok-LYr2mTJuCVZJikOl-06BEOZjTqUwm7AUPvYjqsoMEPhuuFosJ5aEdHitc6Zx06_UJu0Slyp-jxoQwLdBJ0f1pHPBKCe9lDky36IE6Np53pt3U/s1600/45519_505994692776399_816832523_n.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi65kOMYw5ZKwLwlTOmkbnEt8ETLb5ok-LYr2mTJuCVZJikOl-06BEOZjTqUwm7AUPvYjqsoMEPhuuFosJ5aEdHitc6Zx06_UJu0Slyp-jxoQwLdBJ0f1pHPBKCe9lDky36IE6Np53pt3U/s1600/45519_505994692776399_816832523_n.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi65kOMYw5ZKwLwlTOmkbnEt8ETLb5ok-LYr2mTJuCVZJikOl-06BEOZjTqUwm7AUPvYjqsoMEPhuuFosJ5aEdHitc6Zx06_UJu0Slyp-jxoQwLdBJ0f1pHPBKCe9lDky36IE6Np53pt3U/s1600/45519_505994692776399_816832523_n.jpeg" height="300" width="400" /></a></div>
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/17640664059096952394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-376412269615938564.post-53009264439808201142014-06-20T23:49:00.000+03:002014-06-20T23:49:03.439+03:00قطرة<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<b><span style="font-size: large;">كانت تحيا آمنة وسعيدة إلى جوار من تحبهم من الأهل والأصدقاء.. ولم يؤرقها تؤرقها يوماً فكرة العيش بداخل ذلك الأنبوب المعدني، رغم أن حياتها بداخله كانت أشبه بحياة الأسرى.. فلا ضياء ولا نسيم عليل يمكنها التمتع به.. وفجأة اجتاحتها يد الغدر ودمرت عالمها.. باستدارة صغيرة لمحبس معدني اندفعت بقوة مع نظرائها، ليسقطوا رخامي أزرق اللون.. خدعها اللون وظنت أنها سترتمي في أحضان البحر الكبير، الذي لطالما حكت عنه أمها.. لكن وجودها في رحاب اللون الأزرق لم يدم طويلاً.. فقد انتهت مع مثيلاتها إلى السقوط في بالوعة سوداء اللون، بشعة المنظر، وكريهة الرائحة.. ولم تكد تفق من صدمة السقوط حتى فوجئت بهجوم من أوساخ وقاذورات شرسة.. أخذت تحيط بها وتخنقها حتى تحول لونها إلى الأخضر.. وهكذا حُكم عليها أن تكون أسيرة الظلمة في البداية و العطب في النهاية ! </span></b></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/17640664059096952394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-376412269615938564.post-53833396118508300262014-06-19T23:55:00.002+03:002014-06-19T23:55:51.766+03:00 اللي انكسر ما بيتصلحش !<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<span style="font-size: large;"><b>فيه مثل بيقول : <span style="color: red;"><i>اللي اتكسر يتصلح </i><span style="color: black;">!</span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;">بس الحقيقة إن المثل ده مش دايماً بيتحقق.. يعني مش كل اللي بيتكسر بينفع يتصلح مهما حاولت معاه.. بقالي كتير باحاول مع نفسي في حاجة اتكسرت جوايا عشان تتصلح.. وكل ما كنت بافتكر إنها اتصلحت وخلاص خفيت ألاقي إنه ده ما حصلش.. </span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;">امبارح أخدت قرار إني أصلح شيء اتكسر في إطار نفس المحاولات لإصلاح الحاجة اللي اتكسرت.. والنهاردة رُحت أطلب من العامل إنه يصلحها قاللي لأ مش هاينفع، أنا معنديش الأدوات اللي تصلحها.. اترجيته وقلتله يدور تاني أو يعمل أي حاجة قاللي أنا آسف.. </span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;">مش عارفة ليه حسيت إنها علامة على إن الحاجة اللي اتكسرت مش هتتصلح مهما حاولت مع رمزها ده.. وفكرت في حاجة تانية.. مش يمكن الطريقة اللي باحاول أصلح بيها غلط؟!.. يعني عشان أنا باحاول أصلحها مع نفسي وبس من غير ما أشوف الحاجة نفسها هل هتنفع تتصلح ولا لأ أو حتى تستاهل ولا لأ ؟!.. </span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;">بس في الحقيقة أنا ما كانش يهمني تتصلح قد ما كان يهمني إني أرتاح من عبئها ووجعها.. بس على ما يبدو إنه مفيش فايدة !! </span><i></i></span></b></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/17640664059096952394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-376412269615938564.post-45435606300972139962014-06-18T23:27:00.003+03:002014-06-18T23:28:48.337+03:00غباء<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><i><b><span style="font-size: large;">الغباء هو أن تفعل الشيء مرةً بعد مرةٍ وتتوقع نتيجةً مختلفةً</span></b></i></span><br />
<br />
<div style="text-align: left;">
<span style="color: red;"><b><span style="font-size: large;"><span style="color: black;">أينشتاين</span></span></b><i><b><span style="font-size: large;"> </span></b></i></span></div>
</div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/17640664059096952394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-376412269615938564.post-55690909438118801852014-06-17T23:46:00.001+03:002014-06-17T23:46:14.000+03:00نسيج <div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<b><span style="font-size: large;">أمسكت </span></b><span style="font-size: large;"><b>بكرات الخيوط تداعبها بين يديها..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>لم تكن خيوطاً عادية بل كانت خيوطاً سحرية لا يراها الجميع..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>وحدها هي فقط من كانت قادرة على رؤيتها وإمساكها..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>جذبت الخيوط وبدأت تنسجها في استمتاع مغلف بالمشقة..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>لكن هذا لم يكن مهماً..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>فكل ما دار بذهنها هو أن تصنع من تلك الخيوط كوفية حريرية تحيط رقبتها بها..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>العجيب أنها كانت تنسج الخيوط، وكأنها تعزف مقطوعة موسيقية جميلة..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>ظلت على هذا المنوال لمدة ساعة..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>وفي النهاية أمسكت النسيج النهائي بين يديها وهي مندهشة وسعيدة..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>فقد كان الناتج النهائي عبارة عن شال حريري كبير..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>حين وضعته على كتفيها، أرسل نسمات باردة أنعشتها في تلك الليلة الصيفية القائظة..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>ومنح قلبها دفئاً وحناناً كانت في أشد التوق لهما..</b></span><br />
<span style="color: red;"><i><span style="font-size: large;"><b>وهكذا كان حالها دائماً حين تود كتابة خاطرة يتحول النسيج إلى قصة، وحين تريد أن تنسج من الكلمات والحروف قصة يغافلونها ويتشابكون مع بعضهم متحولين في النهاية إلى خاطرة.. المهم أنها في نهاية الأمر كانت تبدو سعيدة بكتاباتها.. فوحدها كانت تسري عن روحها وتشاركها لحظاتها المفرحة والحزينة على حد سواء ! </b></span></i></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/17640664059096952394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-376412269615938564.post-2639168202166996762014-06-16T23:51:00.000+03:002014-06-16T23:51:02.618+03:00في رحاب الظلام<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<span style="font-size: large;"><b>حين أخبرتك ذات مرة بأنني أخاف من الظلام قلت لي : </b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><i><span style="color: red;">ما تخافيش أنا موجود </span></i></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;">والليلة حين انقطعت الكهرباء وساد الظلام، وجدتني أجلس في صمت..</span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"><span style="font-size: large;"><b>هذه المرة لم أنتظر أن يأتي أحد ليبدد ظلامي بشمعة، أو يقول لي كما قلت في الماضي..</b></span> </span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;">فقط ضممت ركبتي إلى جسدي وأطفأت أزرار عقلي..</span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;">ومن ثم توحدت مع الظلام..</span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;">فقد صار هو الشيء الوحيد الذي يطمئنني !!</span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b> <i><span style="color: red;"> </span></i> </b></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/17640664059096952394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-376412269615938564.post-42014051389068479982014-06-15T23:59:00.000+03:002014-06-15T23:59:28.404+03:00ليالي<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<span style="font-size: large;"><b>قالت له : </b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>سأجعل كل ليلة من لياليك مختلفة عن سابقتها..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>سألها : وكيف سيكون هذا؟!</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>قالت :</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>في الليلة الأولى</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>سأرتدي ثوب الساحرة..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>وأحكي لك الحكايا الخرافية قبل النوم..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>وعندما تسافر لعالم الأحلام..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>سأسدل فوقك غلالة من حب حريري..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>ثم أطفئ الضوء وأطير إلى السماء..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>وفي الليلة الثانية </b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>سآخذك إلى شرفة تطل على المحيط..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>حيث سنحتسي القهوة..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>ونشدو مع أم كلثوم : </b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;">ونقول للشمس </span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;">تعالي تعالي </span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;">بعد سنة</span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;">مش قبل سنة</span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;">في ليلة حب حلوة</span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;">فتستحي الشمس منا ولا تشرق أبداً..</span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;">وفي الليلة الثالثة..</span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;">سأرتدي سآخذك إلى الأدغال..</span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;">حيث نعانق الأشجار العالية..</span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;">فنتوحد معها..</span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;">ونصل إلى عنان السماء..</span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;">وحينها نتحول إلى نجمين لامعين..</span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;">لا ينطفئان أبد الدهر..</span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;">وفي الليلة الرابعة..</span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;">سأتحول إلى خيمة..</span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;">تحميك من رمال الصحراء..</span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;">وفي الليلة الخامسة..</span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;">سأصمت..</span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;">وفي السادسة..</span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;">سأغمض عيناي..</span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;">وفي السابعة..</span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="color: black;"> سأضمك ثم أنام ! </span></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"> </span> </b></span><br />
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/17640664059096952394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-376412269615938564.post-59816733234703167182014-06-14T23:34:00.002+03:002014-06-14T23:34:40.422+03:00مختلفون ولكن !<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<span style="font-size: large;"><b>كلنا مختلفون بشكل أو بآخر .. مختلفون في الفكر والملبس والأحلام والأحاسيس.. حتى أولئك الذين نطلق عليهم تسميات مثل نمطيون أو كلاسيكيون هم في الحقيقة مختلفون.. نعم هم يختلفون عن أولئك المغامرين الحالمين مرهفي الحس المتمردين.. فقد اختاروا أن يشكلوا عالماً خاصاً بهم يعرفون آخر حدوده ويقبلون بها، ولا يغادرون فيه مرافئهم الآمنة.</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>نحن جميعنا مختلفون، لكن هل نعي حقاً ما تعنيه كلمة اختلاف؟!.. أو بعبارة أخرى هل نسمي الكلمة باسمها الحقيقي؟!.. في كل زمان ومكان حين يظهر إنسان لديه فكرة مخالفة لما هو سائد أو ينتابه شعور مختلف عما هو شائع في موقف ما، نطلق عليه أوصاف أخرى غير وصف الاختلاف.. فتارة نطلق عليه لقب مجنون، مثالي، غبي، حالم أو حتى لقب "نِكَدِي" !!.. ونتيجة لذلك فإن الشخص المختلف يجد نفسه مضطراً إلى الانعزال سواء بإرادته أو رغماً عنه، لكنه لا يفهم أبداً لماذا يجب عليه ذلك. المشكلة الحقيقية لدى الشخص المختلف تحدث حين يحيل الآخرون حياته جحيماً.. فلا هم رضوا عن اختلافه وتقبلوه، ولا هم تركوه وشأنه في عالمه الصغير المختلف.. </b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>ومن الأشياء التي قد تؤرق المختلف "الشعور بالوحدة".. فأحياناً يضيق الشخص المختلف بوحدته ويتمنى أن يشاركه أحد ما.. ليس شخصاً نمطياً أو عادياً بالطبع بل أن يكون على نفس الدرجة من الاختلاف إن لم تكن أكبر.. وبالرغم من تعايش كثير من المبدعين المختلفين مع وحدتهم، إلا أن بعضهم تألم كثيراً من جراء تلك الوحدة.. ويعود هذا لأن الشخص المختلف هو في النهاية كائن بشري، والكائنات البشرية هي مخلوقات اجتماعية بالفطرة.</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>ماذا عن الحدود؟!.. أقصد هل للاختلاف حدود؟!.. أنا لا أدري حقاً، لكن كل ما أعرفه هو أنه كلما زادت جرأة الإنسان كلما زاد اختلافه.. وأخيراً بقي أن أقول أنه يوجد وحش نمطي كلاسيكي يحاول دوماً أن يبقيه في دائرة من الاعتياد لا فكاك منها ! </b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b> </b></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/17640664059096952394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-376412269615938564.post-20753266882454001172014-06-13T23:56:00.000+03:002014-06-13T23:56:54.236+03:00رحلتنا<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<div dir="rtl" style="text-align: justify;">
<span style="color: red;"><span style="font-size: large;"><b><span style="color: black;">"</span></b></span><i><span style="font-size: large;"><b>هذا الأسبوع ندوِّن اختياريًّا عن السفر، باقتراح من المدونة الصديقة منى ياسين (موناليزا)، تقول:</b></span></i></span></div>
<span style="color: red;"><i><span style="font-size: large;"><b>
</b></span></i></span><div dir="rtl" style="text-align: justify;">
<span style="color: red;"><i><span style="font-size: large;"><b>
تعالوا نسافر. تخيلوا لو أتيح لصحبة من المدونين السفر للنزهة أو كرحلة
لمدة أيام في مكان ما، تحبوا تروحوا فين ومع مين وهتقضوا الوقت إزاي؟</b></span></i><span style="font-size: large;"><b><span style="color: black;">"</span></b></span></span></div>
<div dir="rtl" style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><span style="font-size: large;"><b><span style="color: black;"><span style="color: #660000;">*************</span></span></b></span></span></div>
<div dir="rtl" style="text-align: justify;">
<span style="color: red;"><span style="font-size: large;"><b><span style="color: black;"><span style="color: #660000;"><span style="color: black;">من أول ما قريت موضوع الأسبوع قررت إن أحتفظ بالتدوينة بتاعة النهاردة دي لآخر يوم.. دايماً باتمنى إننا نتجمع ونتقابل كلنا - نحن معشر المدونين اللي بدأنا المارثون من أول يوم - في أي مكان وأي بلد بس المهم أشوفكم.. أشوف الناس اللي اتكلمت معاها وقرأنا لبعض وشجعنا بعض، وفرحنا لإنجازات بعض، وحتى واسينا بعض لما كنا متضايقين..</span> </span></span></b></span></span></div>
<div dir="rtl" style="text-align: justify;">
<span style="color: red;"><span style="font-size: large;"><b><span style="color: black;">في تدوينة سابقة بعنوان لقاء السحاب كتبت عننا لما هنتقابل هيبقى شكل اللقاء إزاي وكل واحد وواحدة في دايرة المدونين القريبين مني أنا شايفاهم إزاي.. أما في التدوينة دي فهاتخيل تفاصيل الرحلة اللي تسبق اللقاء.. قد يشطح بيا الخيال لكن معلش ولنا في الخيال حياة بقى..</span><br /><span style="color: black;">على الرغم من إني بخاف من الميه إلا إني بقالي فترة باتخيل إننا هنعمل رحلة بحرية أو نيلية لينا كلنا.. خليني أقول إننا هنعمل رحلة بحرية في الأول.. نقطة الانطلاق هتبقى من المغرب.. وبناء عليه كل من هو من خارج المغرب يعمل حسابه ويقطع تذكرة طيارة يطلع بيها الأول عالمغرب.. هناك هيستقبلنا أخونا العزيز رشيد أبو حسام وهيفسحنا في أجمل الأماكن في المغرب.. مش هنطول كتير عشان المركب هتبقى مستنيانا في ميناء طنجة.. هتتحرك بينا المركب وتبدأ رحلتنا بالحكايات.. كل واحد فينا هيحكي عن كل حاجة وأي حاجة.. ولما هنقرب من تونس هننزل لمدة أسبوع تاخدنا فيه خولة في جولة </span></b></span></span><span style="color: red;"><span style="font-size: large;"><b><span style="color: black;">سريعة لأجمل الأماكن في تونس.. طبعاً مش هيبقى كفاية بس على الأقل هيبقى حصل بينا وبين البلد تعارف مبدئي يخلينا نقدر نحن لها طول العمر.. </span></b></span></span></div>
<div dir="rtl" style="text-align: justify;">
<span style="color: red;"><span style="font-size: large;"><b><span style="color: black;">هتكمل المركب بينا الرحلة لحد ما نوصل اسكندرية.. وهناك هنروح نزور المرسي أبو العباس ونصلي فيه.. ونتفسح في محطة الرمل والقلعة والمنشية.. وقبل ما نسيب اسكندرية هنروح القلعة وهناخد صور تذكارية كتير فوق اللي أخدناهم من أول ما بدأت الرحلة.. بعد كده هننزل عالقاهرة ومن غير فُسح هنأجر باخرة نيلية تاخدنا في رحلة لحد أسوان.. وفي الرحلة دي هننسى سننا كلنا.. هنلعب الكراسي الموسيقية ونسهر كل ليلة على صوت الست أم كلثوم.. هننام وشوشنا للسما وكل واحد فينا هيعلق أمنية على نجمة يختارها في السما.. ونتفق على معاد نتقابل فيه تاني كل ما تتحقق في أمنية من أمنياتنا.. </span></b></span></span></div>
<div dir="rtl" style="text-align: justify;">
<span style="color: red;"><span style="font-size: large;"><b><span style="color: black;">ولما هنوصل أسوان هنزور جزيرة النباتات والقرية النوبية وأماكن تانية كتير.. وطبعاً الصور هتبقى شاهد على كل لحظة بنعيشها.. وفي النهاية هنروح الأقصر وكل واحد ياخد طيارة ترجعه بلده.. وشوية مننا - اللي هما من مصر أصلاً يعني - هناخد القطر ونسنتنى يوصل كل واحد فينا لمدينته.. وبكده هتكون رحلتنا خلصت بس الحكايات والخيالات عمرها أبداً ما هتخلص !</span></b></span></span></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/17640664059096952394noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-376412269615938564.post-67011378154776501772014-06-12T23:49:00.002+03:002014-06-12T23:49:48.776+03:00سفر 4<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<span style="font-size: large;"><b>كانت دائماً جاهزة للرحلة..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>فهي لا تعلم متى ستبدأ على وجه التحديد..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>ولا تدري أين تقع نقطة الانطلاق..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>فقد تكون في الشارع أو حين تقف في شرفتها أو حتى على رصيف محطة القطار..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>في الصباح الباكر أو منتصف النهار أو حتى بعد منتصف الليل ..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>فقط حين تتلاقى عينيها بأعين أحدهم..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>أعين تستقر على صفحة وجه مازالت عليه سيماء البراءة..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>في تلك اللحظة تشعر كأن تياراً كهربائياً سرى في جسدها..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>تغمض عينيها لوهلة ثم تفتحهما..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>فتجدها قد وصلت إلى محطتها المنشودة..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>وتتحسس جسدها، فتجدها ترتدي فستاناً أبيض قصيراً يتناسب مع قامتها القصيرة..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>وتتحسس رأسها، فتجدها قد صغرت هي الأخرى..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>ويبدو شعرها معقوصاً إلى الخلف على شكل "ديل حصان"..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>تبتسم جذلاً ثم تدور كالفراشات بلا توقف..</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b> </b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b> </b></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/17640664059096952394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-376412269615938564.post-54674454790073722612014-06-11T20:56:00.001+03:002014-06-11T20:56:23.141+03:00سفر 3<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<b><span style="font-size: large;">إذا أعيتك الحياة وضاقت بك السبل..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">فجهز حقائب قلبك وتوجه بها إلى مطار السماء..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">واركب إحدى الغيمات المسافرة بلا توقف..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">وعند أقرب مطار قلب يحبك بصدق اهبط فيه بغيمتك..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">ستستريح قليلاً مما بك من عناء..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">وقد تستريح </span></b><b><span style="font-size: large;"><b><span style="font-size: large;">هناك</span></b> إلى الأبد..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">المهم أن تعلم أن إله السماء هو الذي وجهك إلى ذلك المطار..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">لأنه هو وحده يدري مدى وحدتك وشقائك واحتياجك..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">لذا كن ممتناً له دائماً بكل الطرق..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">وأولى مظاهر الامتنان تكون بألا تكسر أياً من تلك القلوب التي ستهبط فيها..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">لأنك إن فعلت هذا فسيعاقبك الرب بالتيه في الدنيا وفي الآخرة ! </span></b></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/17640664059096952394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-376412269615938564.post-58354122548331101512014-06-10T23:59:00.001+03:002014-06-10T23:59:06.280+03:00سفر 2<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><b>مخطئ من يقول بأن السفر هو انتقال من مكان لآخر فقط.. نحن نسافر في كل لحظة وكل يوم.. نسافر إلى دواخلنا بشكل مستمر.. ننتقل من مناطق الراحة البادية إلى السطح إلى أعماق العقل والنفس المضطرم فيهم نيران القلق والتوتر.. أو العكس ننتقل من الشعور السطحي بالقلق إلى داخل القلب المطمئن حيث تذهب عنا كل الهموم وكل مشاعر القلق والضيق.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="font-size: large;">وليس السفر مقتصراً على هذا الأمر أيضاً.. بل قد يمتد ليكون رحلة إلى داخل النفس لنتعرف على حقيقتها، ما تحبه، وما تخشاه.. كمحاولة لمواجهتها ووضعها على المسار الصحيح.. وحتى السفر قد يكون إلى داخل العقل لمطاردة الأفكار.. لعلنا يوماً نظفر بفكرة عبقرية قد تغير مسار حياتنا كله. </span></b></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/17640664059096952394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-376412269615938564.post-45972176577215076442014-06-09T23:55:00.000+03:002014-06-09T23:55:25.264+03:00ديوك<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<b><span style="font-size: large;">رقدت المسكينة على الأرض لا تحرك ساكناً..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">أما الديوك فقد التفوا حولها ومن عيونهم تطاير شرر رغبة محمومة..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">لم ينتظروا كثيراً حتى انقضوا عليهاً نقراً..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">يود الديك منهم أن يفترسها..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">وكأنهم قد تحولوا من كائنات أليفة إلى وحوش مفترسة..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">وهكذا - بين انهماكهم في نقرهم لجسدها وأنينها في خفوت - ظل الحال لا يتحرك له ساكن..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">ماعدا نجوم الليل وقمره فقد رفعوا راية الشعور بالخزي والعار..</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">وانسحبوا من صفحة السماء ليعلنوا حالة الحداد !! </span></b></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/17640664059096952394noreply@blogger.com2